podnosić się – podnieść się
- podnosić się – podnieść się
podnosić się – podnieść się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być podnoszonym, unoszonym w górę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Głowa psa podniosła się czujnie. Kurtyna podniosła się. Szybowiec podniósł się w górę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wzlatywać, wzbijać się, unosić się wgórę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chmury podniosły się i wyjrzało słońce. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się bardziej intensywnym; wzmagać się, nasilać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podniósł się wiatr. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ulegać podniesieniu, zwiększeniu pod względem wartości lub jakości': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podniosły się podatki. Podniosła się jakość produkcji. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o czynności oznaczającej przerwanie ciszy lub sprzeciw wobec kogoś (czegoś); zaczynać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podniósł się straszny krzyk. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
podnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, podnosićnoszę, podnosićnosi, podnosićnoś, podnosićnoszony {{/stl 8}}– podnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, podnosićniosę, podnosićniesie, podnosićnieś, podnosićniósł, podnosićniosła, podnosićnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. podnosić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
podnosić – podnieść głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać mówić głośniej, objawiając tym irytację, zdenerwowanie, krzyczeć na kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie podnoś na mnie głosu. Mówisz do starszego. Kiedy go zobaczył, od razu podniósł głos i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnosić – podnieść rękę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, zamierzać się na kogoś; występować zbrojnie, czynnie napadać na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karano śmiercią tego, kto podnosił rękę na króla. Ktoś podniósł rękę na ojca, na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnosić – podnieść [wszczynać – wszcząć] alarm — {{/stl 13}}{{stl 33}} zwracać uwagę na grożące niebezpieczeństwo :{{/stl 33}}{{stl 10}}W prasie podniósł się alarm z powodu zagrożenia swobód demokratycznych. Wszczęto alarm z powodu zagrożenia wścieklizną. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnosić — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… … Słownik frazeologiczny
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
